W 2001 roku po raz pierwszy w medycynie były przypadki stale wynikających z pobudzenia seksualnego u kobiet - niekontrolowane i nie związane z obecnością bodźca seksualnego, a także i z orgazmy nie na miejscu. U takich kobiet z dużą częstością występują napady niepotrzebnego orgazmu mięśnie miednicy słabną, zwiększona potliwość, częstość akcji serca, rozszerzają się naczynia krwionośne u przyspiesza oddech. Ciało kobiety w ten sposób przygotowuje się do orgazmu, a on przychodzi, ale w zupełnie nieodpowiedniej chwili i nie w nieodpowiedniej sytuacji.
W świecie znany zaledwie kilkadziesiąt przypadków tej choroby, ale eksperci w seksuologia słusznie sugerują, że w rzeczywistości jest ich znacznie więcej: większość pacjentów po prostu nie mówią o swoich problemach. Te kobiety żyją ciągle podekscytowany bez żadnego bodźca seksualnego i popędu płciowego, a ich życie staje się tragedią. Orgazm może się zdarzyć podczas zakupów w sklepie, w pracy, podczas spotkania przy kawie z koleżankami.
Zespół Stałego Pobudzenia Seksualnego (PGAD - na ang.), lub jak to nazywa - Zespół Stałego Pobudzenia Seksualnego (PSA - ang.) zamienia naturalne grać w poważne zaburzenia i rodzi u pacjentów poczucie winy i beznadziei.
Zaburzenie to charakteryzuje się napięciem w okolicy narządów płciowych i stałym podniecenia seksualnego bez realnego bodźca seksualnego i popędu płciowego. Taka sytuacja nie zawsze kończy się orgazmem, a nawet jeśli to się dzieje, ułatwienia u chorego nie występuje. Opisany w medycynie niedawno, ten zespół jest wpisany na listę zaburzeń seksualnych, ale oczekuje się jego szybkie włączanie w klasyfikacji zaburzeń psychicznych.
Jak ginekolodzy i specjaliści w seksuologia Ambasady Medycyny przekonani, że ten zespół nie ma nic wspólnego ani z nymphomania - phrasi do seksu, która charakteryzuje się stałą potrzebą im zajmować, ani z anorgasmia, lub niezdolnością do odczuwania orgazmu, ani z multiplex orgasms sunt, lub wieloskładnikowymi orgazmy - fenomenem, który nie jest patologiczne.
Objawy
Głównym objawem tej choroby jest to, że kobiety są w stanie preorgasm, w podnieceniu, nie mając przy tym najmniejszego pragnienia stosunków seksualnych. Ten stan wcale nie przynosi im radości, a raczej na ból w narządach płciowych, co powoduje nieprzyjemne doświadczenia.
Specjaliści w medycynie i seksuologia wiedzą o tym zespole trochę. Wiek pacjentów, zwykle od 30 do 45 lat.Jako możliwych przyczyn jego rozwoju jest postrzegana dostępność anatomicznych nieprawidłowości lub nowotworów narządów płciowych, możliwe naruszenie równowagi między bodźce i warunki neurotransmitters w mózgu, choroby neurologiczne (padaczka), zaburzenia tętnic i żył krążenia sieci narządów płciowych i najdziwniejsze - odbiór popularnych i powszechnie stosowanych leków przeciwdepresyjnych najnowszej generacji z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny.
Pobudzenie występuje zazwyczaj w sytuacji, gdy pacjent odczuwa senność lub zmęczenie, co wydaje się dziwne, ponieważ zazwyczaj taki stan zmniejszają popęd. Niepotrzebny orgazm może być wywołany tylko małym ruchu nóg. Pewne światło na naturę zaburzenia rzuca badania włoskich naukowców z uniwersytetu w Bolonia (Battaglia, Venturoli), którzy zauważyli u jednej z pacjentek z podobnym zespołem, co jest na leczenie przeciwdepresyjne (trazodonom) stałą erekcję łechtaczki, podobną do tej, której doświadczają mężczyźni z priapism (niewłaściwe przewlekłej erekcją).
natura zespołu
Brak zrozumienia natury i przyczyn Syndrom Ciągłego Podniecenia Seksualnego nie daje możliwości mieć tam chorym skuteczną pomoc. Jeśli to zaburzenie występuje na tle neurologicznego lub choroby psychicznej, lecznicze taktyki przeznaczone na ich leczenie.
W innych przypadkach stosuje się leczenie objawowe:u niektórych pacjentów pomagają kremy z środki znieczulające lub lokalne zastosowanie lodu. Dla niektórych kobiet są skuteczne leki przeciwdepresyjne lub leki blokujące receptory dopaminy, lub hormonalne leki anty-androgenne.
Specjaliści w seksuologia i ginekologii nie pozostaje nic innego, jak działać w wyborze terapii u takich pacjentek metodą prób i błędów.
Tak chorym potrzebna jest wykwalifikowana psychologiczna lub terapie psychologiczne. U wielu pacjentek z tym zespołem występują ciężkie depresje i próby samobójcze.
Zespół Stałego Pobudzenia Seksualnego narusza ich normalne życie, ich relacje z małżonkiem lub sentymentalny partnerem i towarzyszy rozwój poczucia winy, żalu do siebie, utratę poczucia własnej wartości, obniżony nastrój.